ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΣΤΗ ΔΙΟΙΚΗΣΗ

Οι ασθένειες του Εθνικού Συστήματος Υγείας

ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ σύστημα υγείας, το αποκαλούμενο εθνικό, απαξιώνεται καθημερινά. Δυσβάσταχτες οφειλές στη βιομηχανία υγείας, μηδαμινά έσοδα από την παροχή υπηρεσιών, ανεπαρκέστατο αριθμητικά νοσηλευτικό προσωπικό, υπερπληθώρα ιατρικού προσωπικού σε μερικές ειδικότητες και έλλειψή του σε άλλες, παράλληλα με την απουσία αξιολόγησης για την απόδοσή του, έλλειψη σημαντικών ειδικοτήτων, διαγνωστικών εργαστηρίων και κλινών εντατικής θεραπείας ακόμη και στα τριτοβάθμια νοσοκομεία- όλα αυτά είναι η κορυφή του παγόβουνου των συσσωρευμένων από χρόνια προβλημάτων που ταλανίζουν το δημόσιο σύστημα υγείας της χώρας μας. 

Γιατί το σύστημα υγείας απαξιώνεται καθημερινά; Ανοργανωσιά, σπατάλη και η μη αξιολόγηση του προσφερόμενου έργου είναι οι τρεις κύριες αιτίες που δημιούργησαν το πρόβλημα. Συνήθως οι θέσεις του ιατρικού προσωπικού δεν δίδονται με βάση τις ανάγκες του συγκεκριμένου νοσοκομείου και της γεωγραφικής περιοχής αλλά για να ικανοποιήσουν τους εκάστοτε κολλητούς. Το νοσηλευτικό προσωπικό πανελλήνια είναι ελλειμματικό. Νοσηλευτές προσλαμβάνονται αλλά νοσηλευτές δεν υπάρχουν στα νοσοκομεία. Τα νοσοκομεία διοικούνται κατά πλειοψηφία από αδαή κομματικά στελέχη και όχι από άτομα με παιδεία και εμπειρία στην οργάνωση και διοίκηση νοσοκομείων.Στη θανατηφόρα τριάδα της απαξίωσης του δημοσίου συστήματος υγείας έρχονται να προστεθούν, για να ολοκληρωθεί η καταστροφή, η έλλειψη σοβαρών προγραμμάτων συνεχιζόμενης εκπαίδευσης του ιατρικού προσωπικού, η μη περιοδική αξιολόγησή του, η αναρρίχηση ιατρών σε διευθυντικές θέσεις με δημοσιοϋπαλληλικά κριτήρια και οι κουρασμένοι υπό ειδίκευση ιατροί (μέσος όρος ηλικίας έναρξης ειδικότητος 30 ετών), θύματα της λίστας μακροχρόνιας αναμονής τους για την έναρξη ειδικότητος.

Ο κ. Χαράλαμπος Μ. Μουτσόπουλος είναι καθηγητής της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών.

http://www.tovima.gr/relatedarticles/article/?aid=23639

Τα Προβλήματα Λειτουργίας του Ελληνικού

Νοσοκομείου


Του Σταύρου Μπαρούτη*


Ο χαρακτήρας του από τη σύσταση του μέχρι σήμερα είναι ιατροκεντρικός και σαν τέτοιος επικρίθηκε και θεωρήθηκε ως βασικός λόγος αδυναμίας. Παρά ταύτα, αντί να ληφθούν τα απαραίτητα μέτρα, αντί το κέντρο βάρους να αποτελέσει η υγεία και ο άρρωστος, με τους Ν. 2899/2001, Ν. 3325/2005 καταργούνται ή υποβαθμίζονται οι υπόλοιποι εταίροι, νοσηλευτικό και ιδιαίτερα το διοικητικό και βοηθητικό προσωπικό.

Τα προβλήματα ενός ελληνικού Νοσοκομείου

Φαινόμενα χρηματισμού, κατευθυνόμενων συνταγών, θανατηφόρων πειραμάτων σε κλινικές δοκιμές αμφίβολης σκοπιμότητας, ταξικών ανισοτήτων των χρηστών υγείας, κλοπής προσωπικών δεδομένων όχι μόνο από τις υπηρεσίες υγείας, αλλά και από το Υπουργείο Υγείας, σύμφωνα με την ετήσια έκθεση πεπραγμένων της Αρχής Προστασίας του Πολίτη, ο ιατρικός πατερναλισμός χαρακτηριστικό των υπανάπτυκτων Συστημάτων Υγείας, η ανυπαρξία Κώδικα Ιατρικής Δεοντολογίας, ο πενταπλασιασμός των ιατρικών υποθέσεων που φθάνουν στα δικαστήρια τα τελευταία 2 χρόνια, προβλήματα που αφορούν άμεσα τον άρρωστο και έχουν σχέση με το περιβάλλον, την καθαριότητα, την πρόσβαση στις υπηρεσίες Υγείας και την αποτελεσματικότατα και την αξιοπρέπεια και τα δικαιώματα του αρρώστου, δεν προοιωνίζονται θετικές για το σύστημα εξελίξεις.

 

http://www.epistimonikomarketing.gr/article_show.php?article_id=1377

Αιτίες που  εμποδίζουν την άσκηση του προγραμματισμού στο Δημόσιο Νοσοκομείο

 Λόγοι που οδηγούν σ’ αυτό το αποτέλεσμα είναι:

• Οι διοικήσεις και τα στελέχη των Νοσοκομείων δεν έχουν κατανοήσει την αναγκαιότητα της εφαρμογής του προγραμματισμού.
• Οι διοικήσεις προσπαθούν να ανταποκρίνονται αποσπασματικά στα καθημερινά προβλήματα που προκύπτουν χωρίς να βλέπουν στον μέλλον.
• Το βραδυκίνητο γραφειοκρατικό σύστημα διοίκησης δεν βοηθά στην μελέτη και εφαρμογή ενός σχεδίου προγραμματισμού.
• Η επιτυχία του υγειονομικού προγραμματισμού απαιτεί όχι μόνο την υποστήριξη αλλά και την ενεργό συμμετοχή του ανθρώπινου δυναμικού.
• Ο τρόπος  και οι καθυστερήσεις χρηματοδότησης του Νοσοκομείου από την κεντρική εξουσία, δρα καταλυτικά στη μη πραγματοποίηση του σχεδιασμού-προγραμματισμού.
• Η έλλειψη προσωπικού σε καίριους τομείς του Νοσοκομείου.
• Η αυτονομία των επαγγελμάτων επιστημόνων όπως οι γιατροί που ταυτίζονται περισσότερο με την ειδικότητά τους παρά με τον οργανισμό.
• Η περιορισμένη έρευνα για την αξιολόγηση των σχεδίων.

Ένα μεγάλο μέρος των προβλημάτων που αντιμετωπίζει σήμερα ένα Νοσοκομείο δεν θα υπήρχε αν λειτουργούσε ένας καλός σχεδιασμός-προγραμματισμός των δραστηριοτήτων και της ανάπτυξής του.

http://www.google.gr/url?sa=t&rct=j&q=%CE%BF%CF%81%CE%B3%CE%B1%CE%BD%CF%89%CF%83%CE%B7+%CE%BA%CE%B1%CE%B9+%CE%B4%CE%B9%CE%BF%CE%B9%CE%BA%CE%B7%CF%83%CE%B7+%CE%BD%CE%BF%CF%83%CE%BF%CE%BA%CE%BF%CE%BC%CE%B5%CE%B9%CF%89%CE%BD&source=web&cd=9&ved=0CG8QFjAI&url=http%3A%2F%2Fwww.healthacademy.gr%2F%3Fp%3D155%26upm_export%3Ddoc&ei=hIHGT-TAEsmu0QWilKGKBg&usg=AFQjCNGcO3kRi0zkzmB0SM_IjRd9khq6Ww

Κτιριακές εγκαταστάσεις

Εξαιρουμένων κάποιων ελάχιστων σύγχρονων νοσοκομείων, τα περισσότερα λειτουργούν σε παλιά κτίρια, ανεπαρκώς συντηρημένα με απαράδεκτη χωροθέτηση. Κατάσταση που ενοχοποιείται για την κακοδιαχείριση ανθρώπινων και υλικών πόρων. Οποιαδήποτε προσπάθεια της Διοίκησης για βελτίωση της κτιριακής υποδομής προσκρούει στην ακαταλληλότητα ή στην πλήρη έλλειψη χώρου. Συνήθως σε ότι αφορά σε επενδύσεις τέτοιου είδους, δεν προηγείται ανάλυση κοινωνικού οφέλους και κόστους, αλλά επικρατούν πολιτικές σκοπιμότητες.

Ανθρώπινοι πόροι

Η νομική μορφή των νοσοκομείων ως ΝΠΔΔ, απαγορεύει την εφαρμογή πολιτικής κινήτρων εντός του οργανισμού τους. Ισχύει το δημοσιοϋπαλληλικό καθεστώς, με συνέπειες στην ταχύτητα, την ποιότητα και την αξιολόγηση του παραγόμενου έργου. Τα απαρχαιωμένα συστήματα αξιολόγησης, οι υποκειμενικές κρίσεις και το ενιαίο μισθολόγιο είναι ενδεικτικά της απαξίωσης και απομάκρυνσης από κάθε στόχο. Παράλληλα η έλλειψη καθηκοντολογίου διαιωνίζει την ασάφεια που υπάρχει στον προσδιορισμό των υποχρεώσεων  και αρμοδιοτήτων. Δημιουργούνται συγκρούσεις και  αντιπαλότητες με αντίκτυπο στην ποιότητα της εργασίας και την αποτελεσματικότητα.

http://vima-asklipiou.gr/volumes/2011/VOLUME%2001_11/VA_REV_1_10_01_11.pdf

Οι πηγές του προβλήματος στην Ελλάδα


Το σύστημα υγείας της χώρας μας είναι πολύ σύνθετο και περίπλοκο. Ουσιαστικά διαθέτουμε ταυτόχρονα τρία συστήματα υγείας, καθότι το ΕΣΥ συνυπάρχει με ένα μεγάλο και περίπλοκο δημόσιο ασφαλιστικό κλάδο και έναν από τους μεγαλύτερους αναλογικά ιδιωτικούς τομείς στις χώρες τους ΟΟΣΑ. Τα νοσοκομεία του ΕΣΥ χρηματοδοτούνται ταυτόχρονα από τη γενική φορολογία και τα ασφαλιστικά ταμεία, ενώ πολλά από τα ταμεία είναι ταυτόχρονα χρηματοδότες-αγοραστές αλλά και παραγωγοί πρωτοβάθμιων και δευτεροβάθμιων υπηρεσιών, πρακτική που εγκαταλείπεται διεθνώς στην προσπάθεια να αποσπαστεί η χρηματοδότηση από την παραγωγή των υπηρεσιών. Αναφορικά με τα δημόσια νοσοκομεία, είναι γενικότερα γνωστό ότι δεν έχουν αυτοτέλεια, σύγχρονους οργανισμούς, δεν είναι μηχανογραφημένα και δεν εφαρμόζουν σύγχρονες μεθόδους λογιστικής και χρηματοοικονομικής διαχείρισης.

http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=260516










The Greek Healthcare System Is Breaking Down

Under The Weight Of Austerity

Kevin Spak

As Greece's debt crisis mounted and the country looked for austerity measures, its unwieldy and often corruption-riddled universal health care system became a prime target, with spending cut 13%.

Public clinics are suddenly overwhelmed, as patients newly unable to afford private clinics flock to them.

At the same time, drug companies are refusing to stock Greek hospitals, which owe them millions and are often out of things as basic as toilet paper; and pharmacies are demanding that even insured customers pay the full price of their drugs in cash, wary of seeing any reimbursement from the government.

http://articles.businessinsider.com/2011-12-28/europe/30564269_1_breast-cancer-patients-toilet-paper-austerity

WRITER I